Krahasimi Ukrainë – Kosovë në narrativat dezinformuese të Rusisë

Përgatiti: Festim Rizanaj

Rusia ka përdorur narrativat dezinformuese për të rritur ndikimin e saj në Ballkanin Perëndimor, duke fokusuar mesazhe anti-perëndimore që përfshijnë kritika ndaj SHBA-së, NATO-s dhe BE-së. Këto mesazhe shpesh janë të lidhura ngushtë me Serbinë, dhe si pjesë e një strategjie më të gjerë, Rusia përdor ngjarjet në Kosovë për të mbështetur përpjekjet e saj për të manipuluar opinionin publik dhe për të minuar legjitimitetin e shtetësisë së Kosovës.

Raporti i titulluar “Krahasimi Ukrainë – Kosovë në narrativat dezinformuese të Rusisë” thekson se Rusia përdor dy lloje të narrativave dezinformuese në Ballkan: narrativat gjeopolitike dhe ato identitare. Të parat janë të orientuara drejt rritjes së ndikimit rus në rajon, ndërsa të dyta synojnë të nxjerrin në pah pakënaqësinë ndaj Perëndimit. Ky proces përfshin katër tema kryesore që lidhen me Kosovën: kontestimi i shtetësisë së Kosovës, krahasimi mes agresionit rus në Ukrainë dhe luftës në Kosovë, portretizimi i Krimesë dhe Kosovës në një dritë të ngjashme, dhe viktimizimi i serbëve në Kosovë.

1. Kontestimi i shtetësisë së Kosovës

Një nga narrativat më të përhapura nga Rusia është ai që synon të minojë shtetësinë e Kosovës. Rusia e paraqet Kosovën si një “shtet mafioz” që vepron nën mbrojtjen e KFOR-it dhe pretendon se fuqitë perëndimore kanë mbështetur aktivitete të jashtëligjshme brenda vendit. Përdorimi i këtyre narrativave është pjesë e strategjisë revizioniste të Rusisë, që kërkon të sfidojë rendin ndërkombëtar pas Luftës së Ftohtë.

2. Analogjia në mes agresionit në Ukrainë dhe luftës së Kosovës

Rusia shpesh përdor një krahasim të qëllimshëm mes pushtimit të Ukrainës dhe luftës në Kosovë për të krijuar një narrativë të ngjashme. Ajo e paraqet agresionin e saj në Ukrainë si një masë për të parandaluar një gjenocid të ngjashëm me atë që thuhet se ka ndodhur në Kosovë. Narrativa e saj shpesh përfshin pretendime të pabaza, si ajo e masakrave të inskenuara, duke përmendur ngjarje si ato në Bucha dhe Reçak.

3. “Krahasimi” në mes statusit të Kosovës dhe Krimesë

Një tjetër narrativë e fuqishme është krahasimi i statusit të Kosovës me atë të Krimesë. Rusia përdor këtë për të promovuar idenë e “standardeve të dyfishta” që Perëndimi përdor kur ka të bëjë me pavarësinë e Kosovës dhe aneksimin e Krimesë. Rusia pretendon se Perëndimi ka njohur pavarësinë e Kosovës për shkak të vullnetit të popullit, ndërkohë që refuzon të pranojë vullnetin e popullit të Krimesë.

4. Portretizimi i rusëve dhe serbëve si viktimë

Rusia gjithashtu përhap narrativën se pakica serbe në Kosovë është e kërcënuar dhe se përjeton persekutim dhe dhunë. Ky narrativ përpiqet të krijojë një paralelizëm mes serbëve në Kosovë dhe rusëve në Donbas, duke pretenduar se ata janë subjekt i një persekutimi të ngjashëm. Ky imazh viktimistik është një tjetër mënyrë për të justifikuar ndërhyrjet ruse dhe për të minuar legjitimitetin e Kosovës.

Aktorët kryesorë dhe roli i medias

Aktorët kryesorë që ndihmojnë në ndërtimin dhe përhapjen e këtyre narrativave përfshijnë presidentin Vladimir Putin, ministrin e Jashtëm Sergey Lavrov dhe zëdhënësin e Ministrisë së Jashtme të Rusisë, Maria Zakharova. Mediat shtetërore ruse, si Russia Today dhe Sputnik, luajnë një rol të rëndësishëm në shpërndarjen e këtyre mesazheve, sidomos në gjuhën serbe. Gjithashtu, influencues të fuqishëm në platformat sociale, si Telegram, përhapin këto narrative në mënyrë që të arrijnë një audiencë më të gjerë.

Pasojat e narrativave dezinformuese

Narrativat e Rusisë synojnë të krijojnë një imazh të pasaktë të situatave dhe të nxisin emocionet e audiencës. Ato shpesh manipulojnë me ngjarje të vërteta dhe krijojnë një histori të sajuar që pasqyron interesat e politikës ruse. Këto mesazhe dezinformuese shpesh përfshijnë portretizimin e Perëndimit si shkatërrues të vlerave tradicionale dhe Rusinë si mbrojtëse të këtyre vlerave, duke ndihmuar në forcimin e një narrative anti-perëndimore në rajon.

Në fund, raporti thekson se narrativat ruse dhe serbe për Kosovën janë shumë të ngjashme dhe shpesh i shërbejnë interesave të përbashkëta. Megjithatë, këto interesa shpesh përmbushin njëri-tjetrin, duke kontribuar në një kompleksitet më të madh të politikës dhe ndikimit të jashtëm në Ballkanin Perëndimor.

*Shih këtu raportin e plotë