Ballina BallinaBottom Fakte për... Luftën

Masakra e Reçakut

Përgatiti: Etrit Rexhepi

Masakra e Reçakut, e cila ndodhi më 15 janar 1999, është një nga ngjarjet më të errëta të historisë së kohëve moderne në Ballkan. Kjo masakër u krye nga forcat serbe në fshatin Reçak, një vendbanim kryesisht i banuar nga shqiptarë, në komunën e Shtimes, rreth 30 kilometra në jug të Prishtinës. Masakra rezultoi në vrasjen brutale të 45 civilëve shqiptarë, përfshirë burra, gra dhe të moshuar, dhe u bë simbol i krimeve kundër njerëzimit të kryera gjatë luftës në Kosovë.

Historia e ngjarjes

Në mëngjesin e 15 janarit 1999, forcat policore dhe paramilitare serbe sulmuan Reçakun me granatime të rënda. Banorët e fshatit u kapën në befasi. Shumë prej tyre tentuan të largoheshin drejt kodrave për t’i shpëtuar sulmeve, por forcat serbe i ndoqën dhe i ekzekutuan pa mëshirë. Viktimat u masakruan brutalisht, dhe shumë prej trupave të tyre u gjymtuan, duke demonstruar një shkallë të lartë të dhunës dhe egërsisë.

Pas masakrës, trupat e viktimave u mblodhën nga familjarët dhe u vendosën në xhaminë e fshatit për t’u identifikuar dhe përgatitur për varrim. Megjithatë, autoritetet serbe penguan procesin e varrimit, duke krijuar një atmosferë frike dhe pasigurie në mesin e popullsisë vendase.

Viktimat dhe dokumentimi i krimeve

Viktimat e masakrës ishin kryesisht civilë të pafajshëm. Mes tyre kishte të moshuar dhe të rinj, me moshë që varionte nga 18 deri në mbi 70 vjeç. Viktimat ishin:

Bajram Mehmeti – 26.08.1945

Hanumshahe Mehmeti – 10.10.1977

Rizah Beqiri – 10.05.1946

Halim Beqiri – 24.07.1985

Zenel Beqiri – 12.09.1978

Ahmet Jakupi – 28.02.1942

Xheladin Jakupi – 05.04.1982

Mehmet Jakupi – 17.08.1955

Eshref Jakupi – 11.03.1945

Haqif Hysenaj – 10.07.1949

Hasan Beqiri – 01.07.1983

Ahmet Mustafa – 01.01.1930

Skënder Halili – 17.12.1968

Banush Kameri – 09.04.1936

Hajriz Brahimi – 15.04.1937

Murtez Imeri – 20.05.1979

Muhamet Mustafa – 15.01.1978

Bajram Xheladini – 24.02.1964

Njazi Zymeri – 10.07.1954

Ajet Brahimi – 03.02.1959

Mustafë Asllani – I lindur në vitin 1968

Halit Shaqiri – I lindur në vitin 1940

Hakip Imeri – 26.08.1966

Nazmi Imeri – 13.06.1917

Bujar Hajrizi – 17.02.1979

Mufail Hajrizi – 01.02.1969

Mehmet Ismajli – 14.05.1955

Sheremet Syla – 05.11.1962

Shyqeri Syla – 01.01.1938

Arif Metushi – 25.09.1946

Sabri Syla – 16.06.1939

Haki Metushi – 10.10.1937

Sahide Metushi – Viti i lindjes 1938

Fatmir Ramadani – 27.05.1961

Salih Ramadani – 26.04.1974

Nexhat Ramadani – 02.10.1978

Jashar Salihu – 08.09.1974

Raif Salihu – 03.12.1978

Shukri Salihu – 02.06.1980

Sadik Osmani – 21.05.1954

Lutfi Bilalli – 15.07.1957

Bajrush Shabani – 01.11.1976

Ragip Bajrami – 08.11.1964

Avdyl Sejdiu – 01.01.1900

Këto krime u dokumentuan nga Tribunal Ndërkombëtar për Krime Lufte në ish-Jugosllavi, si dhe nga organizata ndërkombëtare për të drejtat e njeriut. Pamjet e masakrës, të marra nga mediat dhe organizatat ndërkombëtare, tronditën opinionin botëror.

Roli i William Walker dhe reagimi ndërkombëtar

William Walker, shefi i Misionit Verifikues të OSBE-së në Kosovë, vizitoi vendin e ngjarjes vetëm një ditë pas masakrës. Ai e përshkroi atë si një krim të rëndë kundër njerëzimit dhe akuzoi drejtpërdrejt forcat serbe për kryerjen e masakrës. Deklaratat e tij shkaktuan një reagim të menjëhershëm ndërkombëtar.

Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian dënuan ashpër masakrën, duke e cilësuar atë si një akt të qëllimshëm të dhunës ndaj civilëve shqiptarë.

Kjo ngjarje u bë katalizator për veprime të mëtejshme diplomatike dhe ushtarake nga bashkësia ndërkombëtare, duke çuar në ndërhyrjen e NATO-s në mars 1999.

Mohimi nga Serbia

Pavarësisht dokumentimit të gjerë të ngjarjes, autoritetet serbe vazhdojnë ta mohojnë masakrën, duke pretenduar se viktimat ishin luftëtarë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK). Ky qëndrim është mbështetur edhe nga ish-presidenti i Serbisë, Sllobodan Millosheviq, gjatë gjyqit të tij në Hagë. Megjithatë, një raport i pavarur nga një ekip finlandez ekspertësh e konfirmoi se viktimat ishin civilë të pafajshëm dhe se ato ishin vrarë me brutalitet.

Gjykimet dhe drejtësia

Masakra e Reçakut u përfshi në aktakuzat kundër liderëve të lartë serbë në Tribunalin Ndërkombëtar për Krime Lufte në ish-Jugosllavi. Disa prej tyre, përfshirë Sllobodan Millosheviqin dhe gjeneralët serbë, u akuzuan për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve të luftës. Megjithatë, shumë nga përgjegjësit kryesorë të masakrës nuk u mbajtën kurrë përgjegjës për këtë akt specifik.

Pasojat dhe rëndësia historike

Masakra e Reçakut shërbeu si një pikë kthese në konfliktin e Kosovës, duke theksuar urgjencën për ndërhyrje ndërkombëtare. Përveçse nxiti ndërhyrjen e NATO-s, ajo e vendosi çështjen e Kosovës në qendër të vëmendjes globale, duke forcuar argumentet për pavarësinë e saj.

Pavarësisht kësaj, mungesa e drejtësisë së plotë për viktimat dhe mohimi i masakrës nga Serbia vazhdojnë të krijojnë mundësi për tensione etnike në rajon.